پنجشنبه ۳۱ فروردين ۹۶
بچه جان،
سفت،آدم های دور و برت را بچسب.
دوستشان داشته باش...
قربان صدقه شان برو...
هر چه که باشند،بالاخره حقیقی اند دیگر...
مسئولیت داری...مسئولیت دارند...
مثل این جهان بی در و پیکر نیستند که هی الکی قربان صدقه ات بروند و اصلا معلوم نباشد چند درصد تظاهر قاطیش است.
نه نه..
بی در و پیکر صفت مناسبی نیست...
جهان "بی مسئولیتی" بهتر است..جایی که مردم پای نوشته ها و گفته ها و ابراز احساسشان نمی مانند...
از این ها که بگذریم یک خواهش دارم...
می شود لطفا کلمات را کلیشه نکنی؟
بگذار همانقدر با طراوت بمانند..
حالا بیا یک بوس هم بده دورت بگردم:)
دوستت دارم:)
پی نوشت:پست ویرایش اساسی شد تا حدی که شاید مضمون اصلی گم شده باشد.
قسمت هایی که "از سر پر بودن دل" یا "قضاوت" بودند حذف گردید:)
