دوشنبه ۲۶ تیر ۹۶
اخیرا بین دوراهی عقل و احساس نماندهام،
شاید هیچوقت دیگر هم مجبور به انتخاب نبودهام،
اما در حال حاضر اولین چیزی که در مورد خودم به ذهنم میآید،عنوان پست است.
نوعی خاموشی...
فراموشی...
انزوای خودخواسته...
ولی در قالبی که خلاف این را نشان میدهد...
+ذهنم از ربط دادن این خطخطیها به یکدیگر و به زندگیم عاجز است.
شاید هیچوقت دیگر هم مجبور به انتخاب نبودهام،
اما در حال حاضر اولین چیزی که در مورد خودم به ذهنم میآید،عنوان پست است.
نوعی خاموشی...
فراموشی...
انزوای خودخواسته...
ولی در قالبی که خلاف این را نشان میدهد...
+ذهنم از ربط دادن این خطخطیها به یکدیگر و به زندگیم عاجز است.