سحر نزدیک است...

پاسخ :

ای جووووون دلم پری مهربون من :*
دلم نمیخواست بگم.اما دیگه دارم کم میارم...
هفته‌ی دیگه،این موقع خونه‌م ولی :)))

پاسخ :

روح آدمو تازه میکنه اصلا...

پاسخ :

آرام تو اولین نفری هستی که بهم گفتی مهندس!
قربانت!

پاسخ :

آره درک میکنم...به مراتب دردناک‌تره...

پاسخ :

حوا داشتم میومدم برات کامنت خصوصی بذارم!
هستم...ولی فریز شدم یجورایی انگار :|
قربون حوای عزیز دلم برم :*

پاسخ :

آره واقعا..نوشتنم نمیاد!کامنت گذاشتنمم نمیاد!
فقط میخونم!
:***

پاسخ :

:*
مررررررسی مریم که درک میکنی :*
عه تو هم خوابگاهی بودی؟

پاسخ :

به به سلااااااام ستایش.کجا بودی تو دخترررر؟
ای بابا...
نه قطعا میتونی.قبل امتحانا یا بعدش تا ترم بعد شروع شه،یه دور میری رفرش میشی ;)
اینکارو نکن.اگه دانشگاه بهتری هستی،فقط به خاطر بعد احساسی قضیه،ولش نکن.
اوه اوه...یه بار دیگه خونوادتو ببینی،دلتنگیت تا حدودی برطرف میشه.نگران نباش.خیلیا شرایط تو رو دارن.تحمل کن ;)


پ.ن:ستایش،عزیزم،کاش یه آدرسی،ایمیلی،چیزی میذاشتی میتونستم جوابتو بدم :(

پاسخ :

آری :)
اتفاقا رفتم تو جواب کامنت قبلت،پی‌نوشت،نوشتم :)

پاسخ :

نه سنم قد نمیده!اشتیاقیم برای دیدنش نداشتم!
ولی خب مسلما عنوان پست برگرفته از همین سریاله!

پاسخ :

به نظر من فعلا به اندازه‌ای که باید بگذره میگذره! :)

پاسخ :

خیلی ممنون ^_^
تو خوابگاه بدتره!همه کلافه‌ن!
اوهوم...

پاسخ :

آهنگه رو احتمالا منظورتون بود که بله!عالی!

پاسخ :

آهان!
خیلی خوبه‌  خوابگاه کلا.فقط آخرهفته‌هاش یه مدلیه!
بله :)