سحر نزدیک است...

پسرا باید حداقل 2 ماه زودتر از دخترا کنکور بدن!

ینی چی آخه این همه بدبختی دخترونه:(((

سوال اینجاس من که از ساعت 7 صبح بیدار شدم درس بخونم خیر سرم،

و بعد از ظهرم نخابیدم،

کار دیگه ایم نکردم،

بیرونم نرفتم،

الان این چه وعض ساعت مطالعه اس؟

چیکار کردم دقیقا؟

اون چن ساعتی که اصولا باید جزو ساعت مطالعه باشه و نیست،الان کجاس؟

مامان پری نازنینم،

گاهی بدجورررررر دلم تنگ لالایی گفتن هایت میشود..

بعدا نوشت:مامان پری نه مادرم است نه مادربزرگم...

ناراحت کننده است که بقیه خیلی بیشتر به من اعتماد دارند تا خودم...

ناراحت کننده است که بعضی عادت ها چسبیده اند بهم و ول کن نیستند....

ناراحت کننده است که هیچ چیزی به جهانم اضافه نمیکنم...

ناراحت کننده است که بعضی از باورهایم را باد برده...بعضی دیگر را دارد می برد...

+آدم که نباید همیشه خوشحال باشه.گاهی وقتا چن تا تلنگرم هم لازمه...

بابا میگه تو که ثبت نام کردی واس کنکور کافیه دیگه!

خاله میگه تو خواب عین رتبتو دیدم!میگه همون میاد شک نکن!رتبه ی داداشمم تو خواب دیده بود!همون اومد!حالا با کلی خواهش تمنا قرار شده نگن بهم رتبه ام چن شده بوده!

داداش میگه حتما فلان جا رو دیگه قبولی.

مامان میگه من انقد با دل پرخون برات دعا میکنم فک میکنی قبول نمیشی؟

میگم با این همه انگیزه ای که میگیرم اوور دوز نکنم یه وخ؟

+از فرط امید به آینده امروز 9/5 ساعت خوابیدم!

+فک کنم از نوادگان نسترآداموس باشن خونوادم:)

این ثبت نام برای کنکور از خودش سخت تره که.

هی دم به دیقه هم تاکید میکنه که وگرنه مجاز نخواهند بود،متخلف شناخته خواهند شد،با توجه به ضوابط برخورد خواهد شد،امکان تغییر وجود نخواهد داشت!

آدم میترسه خو!

برای خودت احترام قائل باش.

گاهی وقتا در حق خودت ظلم میکنی.این به معنای فداکاری نیست.

و اصلا جاش نیست که این کارو بکنی.

وظیفه ی تو قبل از هرچیزی اینه که یک "منِ" خوب برای خودت باشی:)

شخصیتم خیلی کارداره تا به ایده آل خودم برسه...

باید روش کار کنم.

بهتره از این به بعد بیشتر حواسم به خودم باشه.

و قبل از هر حرف و هر کاری به این فکر بکنم که:

1)خدا دوس داره؟

2)خودمو خوشحال میکنه؟

3)نفعی برای آینده ام داره؟

4)به درد کسی میخوره؟ا

.

.

.

سخته.اما باید بتونم این کارو بکنم.اینطوری میفهمم خیلی کارا و خیلی حرفا پوچه.خالیه.فقط انرژی میبره.و بدترش این که انرژی منفی میده.

2 روز این کارو انجام دادم همه میگفتن یه جوری شدی!

و من دوباره به روال سابق برگشتم!

اما الان راضی نیستم از خودم.هر چند بقیه منو اینجوری شناختن و انگار اینجوری تعریف شدم.

آدمی که میتونه خوب بخندونه.پر شروشوره.اولش خوبه و ایرادیم نداره.

اما وقتی آدم با هرچیزی شوخی میکنه و گناه میاد تو کلامش و شوخیاش ، بد میشه.

خدا  دوس نداره.

باید یاد بگیرم در حد اعتدال باشم.

در همین راستا(!) بعضی وقتا باید با خودم مهربون باشم.عین یه مادر.

بعضی وقتا باید به خودم تشر بزنم.

و بعضی وقتا لازمه خود خودم باشم.

و بعضی وقتا مثل یه رفیق بشینم پای صحبت دلم.بدون قضاوت...بدون تشر...بدون نصیحت...

خدایا خودت کمک کن.میخام بهت نزدیک شم.میخام اونی که تو دوس داری شم.